Σάββατο, Ιουνίου 02, 2007

Σχετικά με το "αδιάβλητο" των πανελλαδικών εξετάσεων

«Μη χτυπάτε τις πανελλαδικές εξετάσεις. Είναι το μόνο αδιάβλητο σύστημα που έχουμε». Η θέση αυτή ακούγεται συχνά και πολλές φορές εμμέσως πλην σαφώς αφήνεται να εννοηθεί πως κρύβονται συμφέροντα που ευνοούνται από την κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων κάτι το οποίο δεν ευσταθεί. Πανελλαδικές εξετάσεις (Π.Ε) υπήρχαν , υπάρχουν και θα υπάρχουν αφού είναι προϋπόθεση αντικειμενικού φιλτραρίσματος για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το να ελέγχει κάποιος διαρκώς το αδιάβλητο του χαρακτήρα δεν το υποδαυλίζει αλλά το προστατεύει και το ισχυροποιεί αν δεν αφήνει απλά υπόνοιες -που δημιουργούν πανικό και ανασφάλεια- αλλά εντοπίζει και υποδεικνύει τα ευάλωτα σημεία του. Από την άλλη πλευρά

Υπάρχει ένα ευάλωτο σημείο στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Εχει σχέση όχι με την μετάδοση των θεμάτων και την ενδεχόμενη διάδοση τους –αυτό εύκολα αντιμετωπίζεται- , ούτε με την διόρθωση. Έχει σχέση με την επιτήρηση των μαθητών.

Όταν πριν από χρόνια ο κ. Αρσένης θριαμβολογούσε για την κατάργηση επιτέλους από την αφεντιά του –γιατί ως αφέντης την έκανε- των πανελλαδικών εξετάσεων, στήριζε εκείνη την ανόητη θέση του με το επιχείρημα πως οι μαθητές θα δίνουν εξετάσεις στο σχολείο τους –και όχι σε κάποιο εξεταστικό κέντρο- αλλά .... με κοινά πανελληνίως θέματα. Στην ουσία η «μεταρρύθμιση ΠΑΣΟΚ-Αρσένη» κατάργησε τα εξεταστικά κέντρα μόνο διατηρώντας την υπόλοιπη δομή που αφορούσε την επιτήρηση και την διόρθωση των γραπτών. Κάθε μαθητής εξετάζεται στο σχολείο του αλλά επιτηρείται από καθηγητές άλλων σχολείων. Όταν είχε τεθεί τότε το ερώτημα και με τα ιδιωτικά σχολεία τι θα γίνει; Κανένα πρόβλημα ήταν η απάντηση. Αφού οι μαθητές των ιδιωτικών θα επιτηρούνται από καθηγητές του δημοσίου. Το ερώτημα όμως τίθεται και πάλι και μάλιστα πιεστικό αφού παίρνει διαστάσεις.

Αν η επιτήρηση στα ιδιωτικά σχολεία είναι πλημμελής με ενδεχόμενο δόλο τότε το κύρος των εξετάσεων πλήττεται σοβαρά. Είναι βέβαιο πως αν συμβαίνει δύσκολα θα καταγγελθεί γιατί:Πρώτο οι επωφελούμενοι μαθητές δεν καταγγέλλουν, απλά γελούν πονηρά, ομολογούν και μετά τα «μαζεύουν». Δεύτερο οι προφανώς «επωφελούμενοι με τον γνωστό τρόπο επιτηρητές» -γιατί μόνο οι γιατροί παίρνουν φακελάκια;- θα αλληλοκαλύπτονται. Τρίτο. οι καθηγητές του ιδιωτικού σχολείου δύσκολα θα ρισκάρουν να χάσουν την δουλειά τους αν καταγγείλουν το γεγονός και εμπλακούν σε δικαστικό αγώνα. (Ποιος ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου θα τους προσλάβει μετά;)

Έτσι θα μένουν μόνο «φήμες». Γιατί αν κάποιος blogger ας πούμε έχει πληροφορίες για σκανδαλώδη αδιαφορία επιτηρητών σε κάποια ιδιωτικά και γνωρίζει πως ο φόβος θα επικρατήσει της σοβαρότητας και ευαισθησίας των πληροφοριοδοτών πολύ εύκολα θα κατηγορηθεί για μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες δηλαδή για διάδοση ψευδών ειδήσεων ή φήμες. Άλλωστε η καταγγελία πως στο τάδε ιδιωτικό σχολείο ας πούμε ο ιδιοκτήτης χρηματίζει τους επιτηρητές για παρέχουν διευκολύνσεις όπως αντιγραφή η επίλυση θεμάτων μάλλον θα λειτουργήσει διαφημιστικά για το ιδιωτικό σχολείο.

Το να εξετάζονται οι μαθητές-πελάτες ενός ιδιοκτήτη ιδιωτικού σχολείου στον χώρο των κοινών τους συμφερόντων πλήττει σαφέστατα το κύρος και το αδιάβλητο των εξετάσεων.

Προτείνονται λοιπόν τα εξής αντιμέτρα για την προστασία του αδιάβλητου.

1. Κατάργηση των ιδιωτικών σχολείων ως εξεταστικών κέντρων. Οι μαθητές να εξετάζονται όχι στο ίδιο τους το σχολείο ώστε οι μαθητές ειδικά των ιδιωτικών σχολείων να μην «επωφελούνται» με οποιοδήποτε τρόπο από τον ενδεχόμενο δόλο των ιδιοκτητών. Όποιοι υποστηρίξουν ότι αυτό είναι δύσκολο, θα τους θυμίσω πως αυτό γινόταν χωρίς πρόβλημα πριν το «ξεχαρβάλωμα Αρσένη»

2. Απαγόρευση διάδοσης των θεμάτων εκτός των εξεταστικών κέντρων προσέξτε, όχι πριν την ώρα επιτρεπόμενης αποχώρησης του πρώτου μαθητή αλλά πριν την αποχώρηση ΚΑΙ του τελευταίου μαθητή.

Τα πράγματα είναι απλά.

Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ"

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι



«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του»

(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)

«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»

(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)

Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες ινοσάρκωμα.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια και επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Πέρα από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.

Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.

Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.

«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»

(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ:

«Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας»

Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:

* ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ

* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ

* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.

* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.

* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ

* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.


Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων.

(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").



ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ