Δεν είναι περίεργο;
Είναι μερικές ημέρες που έχω θέσει ένα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ερώτημα, και απάντηση δεν φαίνεται να έχει κανείς.
Ποια είναι η διατύπωση που προτείνεται για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος;
Παρόλα αυτά η σχετική συζήτηση συνεχίζεται και οξύνεται και συνεχίζει να φέρνει αναταραχές από το Νηπιαγωγείο, έως τις μεταπτυχιακές σπουδές, στον ελληνικό χώρο.
Όμως, θεματικά το συγκεκριμένο άρθρο αφορά σε τρεις τομείς της οργάνωσης της κοινωνικής ζωής της χώρας.
Τον Πολιτισμό
Την Εκπαίδευση και την Παιδεία
Και τον Αθλητισμό.
Από τους τρεις αυτούς τομείς, η συζήτηση φαίνεται να
εστιάζεται στην Εκπαίδευση (το ευρύτερο θέμα της Παιδείας, αντιμετωπίζεται εξ ανακλάσεως) και ειδικότερα της Τριτοβάθμιας και ακόμα πιο ειδικά στο
αν θα επιτρέπεται ή όχι σε κάποιους να κερδοσκοπούν από τη μετατροπή του κοινωνικού αγαθού της φοίτησης σε ίδρυμα πανεπιστημιακού επιπέδου, σε οικονομικό προϊόν.
Στην πραγματικότητα όλη η συζήτηση έχει μετατοπιστεί σε μια σύγκρουση δυο αντιλήψεων.
Εκείνης που θέλει όλα τα αγαθά και υπηρεσίες να αποτελούν αντικείμενα διαχείρισης μέσω της αγοράς, και εκείνης που θεωρεί ότι η κοινωνία οφείλει να προσφέρει ορισμένα ή και πολλά αγαθά και υπηρεσίες, έξω από το σύστημα της αγοράς. Κατά κάποιον τρόπο ως ελεύθερα.
Στην πραγματικότητα έχουμε σύγκρουση νεοφιλελεύθερης θέσης με ένα ιδιότυπο "συνασπισμό" σοσιαλιστικής και συντηρητικής άποψης.
Όλα τα παραπάνω προκύπτουν "εκ των συμφραζομένων", γιατί θα επιμείνω ότι η παρουσίαση ρητά της πρότασης για το πώς θα διαμορφωθούν τελικά οι διατάξεις του άρθρου 16, μπορεί να κρύβει και εκπλήξεις.
Είναι πολύ περίεργο το ότι επιχειρείται να γίνει αυτή η μετατροπή με συνταγματική αναθεώρηση, όταν υπάρχουν πλευρές που ισχυρίζονται με επιχειρήματα, πως μπορεί να γίνουν οι όποιες αλλαγές με Νόμο, χωρίς αλλαγή των Συνταγματικών διατάξεων.
Είναι πολύ περίεργο το ότι οι καλοπίστως προτείνοντες την αλλαγή, δεν παρουσιάζουν ένα συνολικό πλαίσιο ενεργειών, ώστε να δοθούν λύσεις και στα άλλα προβλήματα, που τελματώνουν την εκπαίδευση.
Είναι πολύ περίεργο που οι αντιδρώντες, ΔΕΝ προτείνουν αυτοί ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ αλλαγές παρά μένουν να αμύνονται υπερασπιζόμενοι κάτι που πολλές φορές έχουν και έχουν καταδικάσει.
Είναι περίεργο που κανένας δεν λέει στους
οπαδούς των κομμάτων, όλων των κομμάτων, ότι είτε μείνει έτσι το άρθρο 16 του Συντάγματος είτε αλλάξει, το όνειρο για πτυχία χαρισμένα
ακόπως και μέσω αυτών βόλεμα σε μια θεσούλα στο δημόσιο, θα μείνει όνειρο.
Αν δεν γίνεις δικό μας παιδί, θέση δεν έχει!!!
Και αν είσαι δικό μας παιδί, τη θεσούλα την έχεις εξασφαλίσει και χωρίς πτυχίο.
Αρκεί μια καλή κουμπαριά.Ναι η τελευταία παράγραφος ρίχνει πολύ το επίπεδο της συζήτησης, αλλά φοβάμαι ότι είναι η καρδιά του προβλήματος.
Υπάρχει μια σειρά ερωτημάτων, που οι απαντήσεις τους, όποιες και να είναι, δείχνουν ότι στην πραγματικότητα για τη θέση στο δημόσιο μιλάμε ή για θέση ελεγχόμενη από το δημόσιο.
Είναι σειρά ερωτημάτων που οι απαντήσεις τους δείχνουν, ότι στο μυαλό της συντριπτικής πλειοψηφίας, το πανεπιστήμιο δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μια επαγγελματική σχολή μέσω της οποίας, μπορούμε να ελέγχουμε τη ροή των
απασχολήσιμων προς τις θέσεις παραγωγής με σχετικά υψηλή αμοιβή.
Θα επαναφέρω όμως το ερώτημα.
Ποιά είναι η διατύπωση που προτείνεται για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος;Και θα το "εμπλουτίσω".
Έχει ιδέα κανείς για το πώς προτείνεται να διαμορφωθεί το πλαίσιο των Νόμων που θα ακολουθήσουν, προκειμένου να γίνει η εφαρμογή των διατάξεων που θα έχουν αναθεωρηθεί;
Οι άλλοι τομείς στους οποίους αφορά το άρθρο 16, δεν χρειάζεται να εκσυγχρονιστούν;
Στην διεύθυνση
αυτή θα βρείτε πώς έχουν κωδικοποιηθεί οι προτάσεις των δυο μεγάλων κομμάτων για την συγκεκριμένη αναθεώρηση, αλλά ...
Όπως και να έχει, καλό θα είναι να διαβαστούν ...