Τετάρτη, Ιουλίου 15, 2009

Εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Άντε πάλι στην τηλεόραση (MEGA) να κάνουν αυτή την ώρα, κριτική στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Και ο καλός δημοσιογράφος, ο Παύλος Τσίμας, να θέλει να συγκρίνει το ελληνικό με το φινλανδικό πρότυπο.
Αλλά, καλέ μου κύριε, και καλοί κύριοι και κυρίες που υπήρξατε και Υπουργοί και σας βλέπω να παρουσιάζεστε στο "γυαλί" και να λέτε γνώμες και να κριτικάρετε, για σταθείτε λίγο.
Πώς είναι δυνατόν να κρίνεις την αποτελεσματικότητα ενός συστήματος, αν δεν έχεις ορίσει τι θέλεις να κάνεις με αυτό το σύστημα;

Είμαστε σίγουροι δηλαδή ότι οι δυο κοινωνίες, η Ελληνική και η Φινλανδική, επιθυμούν το ίδια πράγματα, έχουν το ίδιο πρότυπο για τα δεκαπεντάχρονα παιδιά τους;

Είμαστε σίγουροι ότι το εργαλείο αξιολόγησης που χρησιμοποιείται για να κριθουύν τα δυο συστήματα, είναι "σταθμισμένο" και παίρνει υπόψη του τους ειδικότερους σκοπούς και τους στόχους των δύο συστημάτων;

Τι είναι αυτό που θέλει πραγματικά να πετύχει -όχι τι δηλώνει ότι θέλει- η ελληνική κοινωνία και δεν το πετυχαίνει με το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα;
(Μια παράμετρος , που πρέπει να ληφθεί εξαιρετικά σοβαρά υπόψη, ώστε να αναδειχθεί αυτό που θέλει να πετύχει η κοινωνία, είναι οι πόροι που είναι διατεθειμένη να διαθέσει!)

Και γιατί δεν ξεκινάτε μια ανάλυση του σκοπού και των επιμέρους στόχων που υπηρετεί το ελληνικό σχολείο, για να δείτε την αποτελεσματικότητά του σε σχέση με αυτά, και μετά να κάνετε τις αλλαγές που χρειάζονται;

Από όσο φαίνεται, βρισκόμαστε και πάλι προ των θυρών κάποιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, και αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως ουδείς ενδιαφέρεται να μάθει σε τι θέλει, πραγματικά, η κοινωνία να εκπαιδεύσει τους νέους ανθρώπους.

Από όσο φαίνεται είναι τόσο εγωιστές οι άρχοντες, ώστε προκειμένου να γραφτεί το όνομά τους στις χρυσές δέλτους των μεγάλων αναμορφωτών της παιδείας (!) , μπερδεύουν τα δικά τους θέλω, με τις κοινωνικές ανάγκες.

Άντε να δούμε, πού θα μας οδηγήσουν πάλι...

7 σχόλια:

Unknown είπε...

Να κρίνουμε εκ του επιθυμητού αποτελέσματος την ποιότητα;
Πού ξανακούστηκε αυτό;
Τόσο καιρό ταλανίστηκε η ανθρωπότητα να τα μετατρέψει όλα σε δείκτες ώστε αντί να βλέπει στόχους να βλέπει αριθμητικές τιμές...
Ε να μη γυρνάμε και στο μεσαίωνα....
Ούτως ή άλλως έχουμε μπροστά μας έναν νέο μεσαίωνα να μας περιμένει!

Orelia είπε...

και... ποιές είναι οι κοινωνικές ανάγκες κατά την γνώμη σου;
[δεν ρωτώ γιατί διαφωνώ με την βάση των σκέψεων σου, αλλά για να σπρώξουμε λίγο πιο κάτω το κείμενο και τις σκέψεις οσων το διαβάσουν]

Orelia είπε...

εγώ πάντως έχω να καταθέσω την προσωπική μαρτυρία, χωρίς αποδείξεις δυστυχώς, την εποχή που μας κάνανε σεμιναρια για τα νέα βιβλία του κλάδου μου σε επίπεδο Γυμνασίου
εποχη 1999-2000
πολύ προσεγμένα σεμινάρια
βιωματικά, αλληλεπιδραστικά, κλπ
πολύ καλή κι η δουλειά του τότε υπεύθυνου του ΕΚΦΕ
άριστη τολμω να πω
ωστόσο, μας έμενε μια ..πίκρα(;) μετά απο τις εισηγησεις
γιατί στοκαλό πάνε να εφαρμόσουν ενα εκπαιδευτικό μοντέλο που, εκεί οπου το είχαν ήδη εφαρμόσει, είχε αποτύχει;
ίσως η απάντηση βρισκεται μέσα στο ερωτηματικό κείμενο σου Markos
πηγαίναμε χαρουμενοι στα σχολεία να βάλουμε σε εφαρμογη ότι καταλαβαμε κιότι μπορουσαμε και τοπραγμα κολαγε σε πολλούς πάρα πολλούς παραμέτρους
μια ηταν κι εξακολουθει ναναι η επί της ουσιας ανισοτητα στην εκπαιδευση που προκυπτει καιαπο τις διαφορετικές κουλτουρες και προτεραιοτητες των πληθυσμων στα σχολεια
ανυπερβλητο το εμποδιο ακομη σημερα
κι υποθετω δια παντος αν δεν γινει μια "ενδοσκοπηση" οπως την βλεπεις και την προτεινεις, Markos

Markos είπε...

Darthiir ε ναι.
Η αλήθεια είναι πως κάπου κάπου, -μπορεί να φταίει και η ζέστη γι αυτό- έχω τέτοιες περίεργες τάσεις.

Με πιάνει βρε παιδί μου μια μανία, ... αρχαιολαγνείας!
Λες να είναι πολύ κακό;

Markos είπε...

Ωρέλια, δεν νομίζω ότι έχει νόημα να πω εγώ το ποιες είναι οι κοινωνικές ανάγκες.
Αν θέλεις μπορώ να πω τι έχω δει να επιχειρείται μέσα από τις αλλαγές, ή και τις προσπάθειες να μην γίνουν οι αλλαγές στο χώρο.
Εκείνο που μπορώ να πω όμως με σιγουριά είναι πως αφενός μεν ΔΕΝ είναι μόνον εκείνες που καταγράφονται από το νομοθέτη, στο προοίμιο κάθε νόμου με τον οποίο εισάγονται οι όποιες μεταρρυθμίσεις, ενώ είναι επίσης σίγουρο πως οι επιμέρους διατάξεις των νόμων, αλλά κυρίως οι ρυθμίσεις εφαρμογής τους, τις πιο πολλές φορές, είναι μακριά από όσα οι σκοποί, ασαφώς, περιλαμβάνουν!

Markos είπε...

Ωρέλια (και πάλι).
Δεν θα αμφισβητήσω ότι υπάρχουν και καλές προθέσεις, πολύ καλές μάλιστα, οι οποίες καταλήγουν σε πολύ ενδιαφέρουσες ενέργειες.

Φοβάμαι όμως ότι τα προβλήματα θα πρέπει να τα αναζητήσει κανείς μερικά βήματα πιο πίσω. Να έρθει δηλαδή πιο κοντά στη ρίζα.
Και βέβαια να μην παραλείψει να δει, κοντεύω να γίνω απόλυτος σε αυτό, το ποιους σκοπούς δηλωμένους ή άδηλους, θέλουμε να υπηρετήσει το σύστημα!

Όχι ποια προβλήματα θέλει να λύσει, αλλά το ποιους σκοπούς!

Για παράδειγμα, το πρόβλημα της ανεργίας των πτυχιούχων των πανεπιστημίων, είναι οξύτατο.
Ανήκει στους σκοπούς της εκπαίδευσης να το λύσει, διορίζοντας ως εκπαιδευτικούς όλους τους απόφοιτους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
(Φυσικά ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ την ύπαρξη ΚΑΘΗΓΗΤΙΚΩΝ Σχολών, εκτός ίσως από τη ΑΣΠΑΙΤΕ, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα)

Άλλο παράδειγμα, το πρόβλημα της περιφερειακής ανάπτυξης.
Θα πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να το επιλύσει, στήνοντας σχολές στην περιφέρεια ώστε οι κάτοικοι να ενισχύουν το εισόδημά τους, εκμεταλλευόμενοι την παρουσία των φοιτητών εκεί;

Και άλλο παράδειγμα.
Είναι θέμα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης να προβλέψει τη ροή κεφαλαίων προς τις επιχειρήσεις οι οποίες θα διαχειριστούν το εκπαιδευτικό υλικό;

Και άλλο;
Φροντιστήρια.
(Ας μην το αναλύσω. Είναι γνωστό πάντως ότι πιο συχνά βλέπουν τον εκάστοτε Υπουργό οι εκπρόσωποι των Φροντιστών από τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών..)

Μπορώ να καταγράψω και άλλα σημαντικά προβλήματα, τα θεωρώ όμως παράγωγα των πολιτικών και κυρίως της ασάφειας των σκοπών.

Γι αυτό, ας αποφασίσουμε ως κοινωνία τι επιτέλους θέλουμε να κάνουμε, λέγοντας ΟΛΗ την αλήθεια και μετά, ας καθίσουμε να το σχεδιάσουμε.

Unknown είπε...

Αααα πάρα πολύ ωραία!
Πότε συναντιόμαστε στην εκκλησία του δήμου;
{Θα φέρω και τα όστρακά μου μαζί ;) }