Η άχαρη συζήτηση για τη χωροταξία της εκπαίδευσης συνεχίζεται μετά τις πιέσεις δημάρχων και συλλόγων ιδιοκτητών διαμερισμάτων και τώρα εισέρχεται σε ένα νέο κύκλο. Η κυβέρνηση αποφάσισε ότι θα μειώσει τον αριθμό των εισακτέων σε σχολές των μεγάλων αστικών κέντρων προς όφελος των μικρών πόλεων στις οποίες έσπειρε ΤΕΙ η προηγούμενη κυβέρνηση. Ετσι σε μια χώρα που ο μισός πληθυσμός ζει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, θα υπάρξουν μέτρα για να επιβιώσουν κάποια εκπαιδευτικά ιδρύματα με αναγκαστική μαζική μεταφορά σπουδαστών στην επαρχία.
Με άλλα λόγια, θα συνεχιστεί η χωρίς σχεδιασμό χωροταξική διασπορά των τμημάτων φορώντας πλέον νέο μανδύα. Κι όλα αυτά έχοντας για μια ακόμη φορά ως βάση εξωεκπαιδευτικά κριτήρια. Θα γίνει για να ωφεληθούν οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και καφετεριών της περιφέρειας.
Το στοίχημα, όμως, είναι ότι ο χωροταξικός ανασχεδιασμός του εκπαιδευτικού χάρτη πρέπει να έχει ως πρώτο μέλημα του τις ανάγκες της παιδείας και όχι την οικονομική δυσπραγία κάποιων κωμοπόλεων. Δεν πρέπει να συνεχίσουν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας να λειτουργούν ως υποκατάστατα των στρατοπέδων και φυλακών, που κάποτε ενίσχυαν οικονομικά διάφορες πόλεις. Δεν πρέπει να θυσιαστεί η ποιότητα της ανώτατης εκπαίδευσης για να ικανοποιηθούν μικροσυμφέροντα και η στρεβλή περιφερειακή ανάπτυξη.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει ένα συνεκτικό σχέδιο με αυστηρά εκπαιδευτικά κριτήρια. Να βρεθούν οι ειδικότητες που θα έχει ανάγκη η χώρα, έτσι ώστε να δημιουργηθούν ή να συγχωνευτούν τμήματα με βάση αυτές τις ανάγκες και όχι με τον αριθμό των ανοίκιαστων διαμερισμάτων σε διάφορες πόλεις.
Με άλλα λόγια, θα συνεχιστεί η χωρίς σχεδιασμό χωροταξική διασπορά των τμημάτων φορώντας πλέον νέο μανδύα. Κι όλα αυτά έχοντας για μια ακόμη φορά ως βάση εξωεκπαιδευτικά κριτήρια. Θα γίνει για να ωφεληθούν οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων και καφετεριών της περιφέρειας.
Το στοίχημα, όμως, είναι ότι ο χωροταξικός ανασχεδιασμός του εκπαιδευτικού χάρτη πρέπει να έχει ως πρώτο μέλημα του τις ανάγκες της παιδείας και όχι την οικονομική δυσπραγία κάποιων κωμοπόλεων. Δεν πρέπει να συνεχίσουν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας να λειτουργούν ως υποκατάστατα των στρατοπέδων και φυλακών, που κάποτε ενίσχυαν οικονομικά διάφορες πόλεις. Δεν πρέπει να θυσιαστεί η ποιότητα της ανώτατης εκπαίδευσης για να ικανοποιηθούν μικροσυμφέροντα και η στρεβλή περιφερειακή ανάπτυξη.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση οφείλει να παρουσιάσει ένα συνεκτικό σχέδιο με αυστηρά εκπαιδευτικά κριτήρια. Να βρεθούν οι ειδικότητες που θα έχει ανάγκη η χώρα, έτσι ώστε να δημιουργηθούν ή να συγχωνευτούν τμήματα με βάση αυτές τις ανάγκες και όχι με τον αριθμό των ανοίκιαστων διαμερισμάτων σε διάφορες πόλεις.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 30/8/2006
8 σχόλια:
Υπερβολές αγαπητέ μου η κυβέρνηση έχει σχέδιο και μάλιστα παρουσιάστηκε σήμερα εδώ
Διαφωνώ κάθετα με τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, γιατί το μέτρο του "10" εφαρμόστηκε χωρίς καμιά προηγούμενη μελέτη των προβλημάτων που θα δημιουργούσε.Η εξαγγελία για μείωση των εισακτέων στα Τ.Ε.Ι. του κέντρου για να αυξηθούν οι εισακτέοι στα περιφερειακά Τ.Ε.Ι.,γίνεται το ίδιο πρόχειρα! Και η ανώτατη παιδεία δεν σηκώνει άλλη προχειρότητα.
Ζώντας από χρόνια στην Δράμα, μια πόλη με δυο Τ.Ε.Ι. , θα ήθελα να επισημάνω ότι στις πόλεις της περιφέρειας δεν υπάρχουν μόνο σύλλογοι ενοικιαστών. Υπάρχουν και άνθρωποι που τους αρέσει να συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους! Οι σπουδαστές δεν αφήνουν μόνο τα λεφτά τους στις πόλεις, προσθέτουν και το δικό τους "χρώμα", με τις κινήσεις, τις εκδηλώσεις και τις κινητοποιήσεις τους. Είναι ένα ζωντανό κομμάτι κάθε κοινωνίας.
Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο οι καλύτεροι μαθητές από την πόλη μου φεύγουν σε άλλες πόλεις, το κενό στις ηλικίες 18-25 είναι μεγάλο και δεν αναπληρώνεται. Απότέλεσμα να έχουμε μια απόλυτα "ήσυχη" πόλη.
Αυτή η παράμετρος με ενδιαφέρει περισσότερο από ότι τα έσοδα που θα φέρουν οι όποιοι φοιτητές.
Ακόμα κι αν πιάσουμε την οικονομική πλευρά του θέματος, μια γκαρσονιέρα στην Δράμα κοστίζει 150 ευρώ, την στιγμή που σε Αθήνα και θεσσαλονίκη κοστίζει τουλάχιστον τα διπλάσια χρήματα! Αντιστοιχα το κόστος ζωής του φοιτητή, είναι χαμηλότερο από ότι στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Επιπρόσθετα στις μεγάλες πολείς, λειτουργεί η συντριπτική πλειοψηφεία των ιδιωτικών εργαστηρίων σπουδών, τα οποία συγκεντρώνουν κάθε χρόνο έναν μεγάλο αριθμό αποφοίτων που δεν περνούν στα Α.Ε.Ι. και στα Τ.Ε.Ι.
Ένα πολύ σημαντικό ερώτημα, που μου δημιουργείται από το παραπάνω κείμενο, είναι γιατί να φύγουν οι φυλακές και τα στρατόπεδα, από τα αστικά κέντρα και να έρθουν στην περιφέρεια; Αφού ο μίσος πληθυσμός ζεί σε Αθήνα και θεσσαλονίκη, δεν θα έπρεπε, για να είμαστε δίκαιοι με την ίδια λογική, να ζουν και οι μισοί κατάδικοι της χώρας εκεί;
Ουσιαστικά μιλάμε για την αναγκαστική συγκέντρωση ανθρώπων χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου στην περιφέρεια και την συγκένρτωση περισσότερων ανθρώπων υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου στα αστικά κέντρα!
Εν τέλει η συζήτηση για την βελτίωση της ανώτατης εκπαίδευσης, είναι μεγάλη και μάλλον λίγη σχέση έχει με την οικονομική ή πολιτισμική παράμετρο της...
Ma me to systima tou "10" eixame akoma megalyteri apokentrosi! Merikes xiliades paidion metakinithikan pros agglia, ameriki, italia, germania, boulgaria merikes apo tis xores oi opoies xreiazontai oikonomiki enisxysi.
Opote kai apokentrosi kai ousiastiki anavathmisi.
Angelito,
γράφεις: "Ουσιαστικά μιλάμε για την αναγκαστική συγκέντρωση ανθρώπων χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου στην περιφέρεια και την συγκένρτωση περισσότερων ανθρώπων υψηλότερου μορφωτικού επιπέδου στα αστικά κέντρα!".
Ένσταση!! Το μορφωτικό επίπεδο ενός τόπου δεν κρίνεται αριθμητικά , είτε μιλάμε για αριθμό φοιτητών, είτε για αριθμό εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
To άρθρο της Καθημερινής δεν κρίνει την ίδια την ύπαρξη των εκπ. ιδρυμάτων στις επαρχιακές πόλεις, αλλά την ποιότητά τους και τα κίνητρα της κάθε κυβέρνησης.
Χθες, σε άλλο μπλογκ (αν δεν κάνω λάθος στο "σκέφτομαι, άρα υπάρχω"), διάβασα ότι οι ίδιοι οι διοικητές των τει της επαρχίας είχαν ζητήσει τον ιούλιο μείωση των θέσεων των νεοεισαχθέντων. Αντίθετα το Υπουργείο παιδείας της αύξησε πιστεύοντας ότι φέτος θα υπάρχουν λιγότεροι υποψήφιοι με Μ.Ο. κάτω από τη βάση (για να βολέψει περισσότερους δηλ), αλλά ...διαψέυστηκε από τους ίδιους τους υποψήφιους.
ermaio,
δεν μιλάω γενικά για "το μορφωτικό επίπεδο ενός τόπου". Μιλάω για το μορφωτικό επίπεδο άτόμων που πηγαίνουν μαζικά σε μια πόλη και συνδιαμορφώνουν την ατμόσφαιρα της. Είναι το ίδιο μια καφετέρια με φαντάρους και το ίδιο μια καφετέρια με φοιτητές? (χωρίς αυτό να υπονοεί ότι όλοι οι φοιτητές είναι "διανοούμενοι" και όλοι οι φαντάροι "κάγκουροι").
Και αλήθεια, είναι τόσο υψηλό το επίπεδο σπουδών σε όλα τα Τ.Ε.Ι. της ΑΘήνας και της Θεσαλονίκης, που το πρόβλημα ετσιάζεται μόνο στην περιφέρεια;...
Angelito,
μου δημιουργείται η εντύπωση ότι όταν αναφέρεσαι σε φαντάρους και φοιτητές έχεις στο μυαλό σου κάποια συγκεκριμένη εικόνα, προφανώς διαφορετική από αυτή που έχω εγώ. Σε μια καφετέρια πλέον μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω ποιός είναι φοιτητής και ποιός φαντάρος, οπότε ναι, είναι το ίδιο για μένα. Επίσης μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω ποιός είναι αθηναίος φοιτητής της Ιατρικής και ποιός ντόπιος αποτυχών στις "πανελλήνιες" ή όπως αλλιώς ονομάζονται τώρα.
Συμφωνούμε όμως - νομίζω - κατά βάθος ότι η ποιότητα της εκπαίδευσης έχει σημασία σε κάθε σχολή που λειτουργεί σε οποιαδήποτε πόλη, ότι προτιμούμε να επιλέγει ο φοιτητής τη σχολή της πόλης μας επειδή εκτιμά αυτή την ποιότητα κι όχι βαρυγκομώντας επειδή εκεί έτυχε να περάσει, ε??
Kαλό βράδυ :)
Δεν συμφωνώ καθόλου (μα ΚΑΘΟΛΟΥ) ότι "τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας λειτουργούν ως υποκατάστατα των στρατοπέδων και φυλακών".
Μου αρέσει αυτή η κινητικότητα των νέων που γνωρίζουν τη χώρα μας μέσω των σπουδών τους και ξεφεύγουν απο την οικογένεια και διαμορφώνουν χαρακτήρα και αυτονομούνται και και και...
Ούτε και με τη βάση του 10 συμφωνώ, επειδή πιστεύω ότι ο βαθμός αντιπροσωπεύει μια στιγμιαία κατάσταση του κάθε εξεταζόμενου και όχι τη συνολική του εικόνα, ούτε τις γνώσεις του, ούτε τις ικανότητές του. Αριστα παίρνει ο παπαγάλος -συνήθως.
Λίγο άγρια τα γράφω; Βαριέμαι πια την κοροϊδία που γίνεται από τους κατά το Νόμο "υπεύθυνους". Αυτό μονάχα.
:-)
Χμμμ..
Ναι, και εγώ διαφωνώ με την βάση του 10.
Βασικά θα έθετα βάση ακόμα μεγαλύτερη από το 10. Πόσες φορές έχω αναγκαστεί να περάσω φοιτητές που ενώ φαίνεται ότι είναι άσχετοι, κατά τύχη πήραν βαθμό ίσο με 5;;; Πάμπολλες.
Πόσες φορές αδίκησα κάποιον με τον βαθμό; Ποτέ.
Το μορφωτικό επίπεδο του λαού κρίνεται ακριβώς από τις γνώσεις και την κριτική ικανότητά του και όχι από τα πτυχία. Δεν νοείται να δίδεις πτυχία σε άτομα που δεν τα αξίζουν.
Δεν νοείται να εισάγεις σε πανεπιστήμια άτομα που δεν έχουν τις απαραίτητες βάσεις να παρακολουθήσουν τα πανεπιστημιακά μαθήματα και το μόνο που κάνουν είναι να υποβαθμίζουν την ποιότητα του μαθήματός σου.
Δημοσίευση σχολίου