Διάλογος

Πολλά έχουν ειπωθεί για τον προσβλεπόμενο διάλογο του υπουργείου με τους πανεπιστημιακούς. Αφού πρώτα φυσικά μετατρέψαμε την παιδεία σε πτυχίο και την εκπαίδευση σε αραλίκι προτιμάμε να αράζουμε στο σχολείο και να φωνάζουμε να μην υπάρχει το αραλίκι. Αλλά ας είναι. Αλήθεια τι σημαίνει διάλογος;

Ο διάλογος πρέπει να είναι χωρίς αποκλεισμούς, προαποφασισμένα και στεγανά. Στην αντίθετη περίπτωση δεν είναι διάλογος. Και φυσικά η αντίθετη είναι η περίπτωση των κυβερνώντων. Ήδη το προσχέδιο κινείται στην αντίθετη κατεύθυνση και αποκλείει από τον διάλογο ζητήματα καίριας σημασίας για την παιδεία, περιγράφει προαποφασισμένα και θέτει εμμέσως – πλην σαφώς – στεγανά για όσους θα συμμετάσχουν.

Αποκλείεται από τον διάλογο του ΥΠΕΠΘ το ζήτημα της διατήρησης του άρθρου 16 και μάλιστα με υπόμνηση ότι το ζήτημα θα συζητηθεί ανεξάρτητα στο πλαίσιο της αναθεώρησης του συντάγματος. Με τον τρόπο αυτό ναρκοθετείται εξαρχής ο διάλογος (ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα μπορούσε να έχει η συζήτηση), καθώς στην Ελλάδα ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού απαιτεί την διατήρηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της. Η τελευταία δημοσκόπηση έδωσε για το θέμα ποσοστό μεγαλύτερο του 60%.
Αποκλείεται από τον διάλογο το ζήτημα της χρηματοδότησης της παιδείας από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μάλιστα προβλέπει μόνο κατεύθυνση των ΑΕΙ και ΤΕΙ σε επιχειρηματικές δραστηριότητες για πλήρη υποκατάσταση της χρηματοδότησης. Σε μια κοινωνία που ζητείται μόνο η ελάχιστη χρηματοδότηση για την εκπαίδευση και την βασική έρευνα και ζητείται να συζητηθεί αυτή η ελάχιστη χρηματοδότηση το υπουργείο κατευθύνει την χρηματοδότηση από πλήρεις ιδιωτικές πηγές, παραβλέποντας το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε καν ιδιωτικό πανεπιστήμιο χωρίς κρατική υποστήριξη, πόσο μάλιστα το δημόσιο, το οποίο διατείνεται ότι θέλει να διατηρήσει, και αρνείται κάθε διάλογο επάνω στο θέμα.
Η ποιοτική αναβάθμιση που απαιτούμε από την παιδεία πρέπει να επέλθει σε όλες τις βαθμίδες της. Είναι ανόητο και ανεπιτυχές το να αναβαθμίσουμε μία από τις βαθμίδες της παιδείας, αφήνοντας τις υπόλοιπες, απόλυτα βασικές και υπεύθυνες για την ποιότητα των εισακτέων στα πανεπιστήμια, εντελώς ανέπαφες. Οφείλουμε να αποβλέπουμε να καταστούν όλες οι βαθμίδες της παιδείας ανταγωνιστικές και συγκρίσιμες με των άλλων χωρών, αλλά όχι απαραίτητα σύμφωνες με τις αντιλήψεις που απαιτούν ή καταλήγουν σε γραφειοκρατική διεκπεραίωση των προϋποθέσεων, των όρων και της διαδικασίας πιστοποίησης των εκπαιδευτικών μονάδων.
Οφείλουμε να προσανατολισθούμε στην κατεύθυνση εξασφάλισης παιδείας και όχι διαδικασιών για την παραγωγή φθηνών εργατικών χεριών, κατόχων κάποιου απαξιωμένου πλέων πτυχίου.

Αυτός δεν είναι διάλογος κυρία Γιαννάκου, είναι show παραπληροφόρησης της μάζας.